 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Выходзіць апаўночы,
Варожыць, зоры ліча.
Устромленыя вочы
Ў нябёснае аблічча.
А ў гараскопе – сьмецьце,
Ўсё зьмеценае ветрам.
Як цяжка жыць на сьвеце
Бяз сьвежага паветра!
Імглою засьцілае
Густая тхлань прасторы.
Гуляе доля злая
I на зямлі і ў моры.
Ідзе бяда вайною
I топча ўсе народы.
Няма нідзе спакою,
Няма праўдзівай згоды.
З далёкіх сонных зорак
Зыходзіць прашчур ценем,
I штосьці кажа ў морак
Загадкавым мігценьнем.
Апакаліпсы неба
Мне астралёг чытае.
– Ня трэба больш...
Ня трэба...
Маўчы! Ужо сьвітае.
25.IV.1948.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
